Deze week voelde ik de zomer door mijn vingers glippen...
Ik miste het gesjirp van de krekeltjes.
Krampachtig ging ik op zoek.
Waar zijn jullie?
Een broos, haast transparant sprinkhaantje sprong voor mijn lens.
Het wisselvallige weer hield me binnen.
Ik zat achter mijn pc en bladerde door mijn fotomapjes.
Zou ik eindelijk de moed kunnen bijeenschrapen om aan een "herinneringen-fotoboekje"
van mijn allerliefste moeder te beginnen?
Een weemoedige stemming overviel me.
Het besef dat er véél meer door je vingers glipt,
dan alleen een zomer
maakte me triest.