Melige heldin

Vandaag
deed ik het ...eindelijk! Mijn blog is een feit. Het ging gepaard met "koudwatervrees".
Ken je dat gevoel? Klaarstaan voor een sprong in een zwembad: wel zin om te zwemmen, maar angst voor het koude, natte water.

Ik kan het "te water gaan" ongelooflijk rekken...
vraag dat maar aan mijn familie ;)

Zo komt het dat ik in de herfst al enkele tekstjes geschreven had.
(kijk maar in blogarchief, rechts bij 2013 december en november)

Vaak dacht ik dan, na 't lezen van mijn blogkladje:
"Dat zal wel melig overkomen, de natuur bewonderen, je mijmeringen neerpennen, de vrouw in jezelf zoeken, je sensitieve ervaringen delen,..."
"Ja, flauwe boel", zei dan dat ene stemmetje, kwetsbaar en bang om afgewezen te worden.
Gelukkig heb ik nog een andere stem...
Die heeft zich uiteindelijk schrap gezet, beide voeten op de grond, benen lichtjes gespreid: "So what!"
"Dit is wie ik ben, hoe ik me voel, hoe ik mijn wereld ervaar."

En ja hoor, het is wel écht heldhaftig om gewoon te durven zijn wie je bent. Niet verstoppen, niet vluchten, geen maskers en geen theater.

Ik mag zijn wie ik ben...
een sensitieve, ontembare vrouw.

Gered door riet

Op stap

Vandaag...
was het rustig weer. De wind was gaan liggen en de temperatuur was redelijk zacht.
Er was wel heel veel lawaai. Kranen, bulldozers, vrachtwagens, het  overheersende belsignaal van de spooroverweg en het daaropvolgende gedender van de trein…
Het irriteerde me vreselijk, ik werd er moe van. Ik had zin om rechtsomkeer te maken. Terug naar huis, om me voor de rest van de dag geërgerd af te sluiten van de wereld.

Gelukkig kwam er toen dat reddende briesje.

Mijn aandacht werd getrokken naar het wuivende riet. Ik hoorde de holle stengels tegen mekaar wrijven. En als bij toverslag verdwenen de storende geluiden naar de achtergrond. Toen hoorde ik de nagels van mijn hond tikken op het asfalt. Een grappig geluidje!

Ik voelde me weer helemaal rustig. Het wateroppervlak was weer glad en ik genoot met volle teugen van mijn wandeling.

Lawaai? Waar?

 





Krans van berkentwijgen

Doe-tje:

Nodig:
- lange berkentwijgen

Je kan ze rapen tijdens of na een winderige dag. Je vindt ze gewoon op de grond in de buurt van een berkenboom.

1. Leg de bussel berkentwijgjes op een groot werkvlak.
 

De dikke takjes aan één kant, de dunnere twijgjes aan de andere.

 

2. Je neemt een paar lange takken bij mekaar.

Je draait ze in een cirkel. (dat wordt dan de grootte van je krans)

 

3.De losse kanten draai je in elkaar. Je maakt er als het ware een knoop in.

 

 

 

4. De dikkere takjes die niet meebuigen breek je af. (die heb je niet nodig)

 

 

5. De rest van de twijgjes steek je met de dikste en nog buigzame kant in de krans. Je draait ze rond de krans en steekt de dunne eindjes tussen de krans vast.

 

 




Je kan de krans afwerken met een koordje of lint, of in de Kerstperiode met lichtjes.
Je kan ook de langste twijgjes die uit de krans steken nog wegknippen.



 




 

Ik laat hem zo, puur natuur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Stevig windje

Op stap

Vandaag...
had de wind de boventoon, hoorbaar en zichtbaar. Niet alleen de takken, struikjes en grassen dichtbij bewogen, ook de grote bomen in de verte wiegden heen en weer. Ze zwaaiden in eenzelfde tempo. De lange populieren deden er een schepje bovenop en raakten een beetje uit het ritme.
De meeuwen vliegerden met strak gespannen vleugels.
Het ruw rimpelende wateroppervlak verraadde elke nieuwe windvlaag. Af en toe verschenen er zelfs witte “kopjes”.
Ik wandelde met de wind in de rug, mijn haar vloog wild in mijn gezicht.
Grote wolkenmassa’s raasden door de lucht. Ondanks het onvoorspelbare weer kwam ik opvallend veel joggers tegen.

Mensen met goede voornemens voor het nieuwe jaar? Kerstkilootjes?

 Aan de voet van een berkenboom lagen afgewaaide twijgjes in het gras. Ik raapte een bussel van de langste twijgen.

Daar kan ik een krans mee maken! Vlug terug naar huis!

De hemel was dichtgetrokken. Fijne smosregen viel geruisloos uit de donkere wolken. De wind zat nu tegen en striemde in mijn gelaat.
Het kon me niet schelen: mijn buit was binnen en thuis wachtte me een heerlijk warme douche!